Zaterdag 10 juni 2023 – Füssen Altstadt

Zijn wij even blij dat we gisteren naar Reutte zijn geweest, en niet vandaag! File op de snelweg naar zuiden, zie we vanaf de provinciale weg die er overheen loopt. Op de snelweg staat de Polizei het verkeer te regelen. Een lange rij met auto’s caravans en campers moet zich voetstaps door de tunnel wurmen.

Wij zetten de auto in Parkhaus nr 5 en dat gaat verrassend snel en makkelijk. Waar we ‘vroeger’ alleen parkeerproblemen hadden rond het Lago Maggiore en Zwitserland, beginnen we die hier ook te ervaren. Nergens zet je ‘zomaar’ even je auto aan de kant van de weg of in een straat. Parkeervakken zijn allemaal genummerd en toebedeeld aan bewoners, zelfs in Weissensee, in de straat waar ons appartement staat. Bij supermarkten is het vaak geen probleem, maar die liggen dan weer vaak op bedrijventerreinen. Dus: ver van het centrum. En voor de rest is het betaald parkeren en dan soms nog zoeken naar een plekje.
Vanuit de parkeergarage sta je zo in hartje Füssen bij de Tourist Info. Aan de overkant van de straat ligt de Historische Altstadt en daar komen wij voor. Het is een knus centrum met eeuwenoude huizen. Dikke muren, kleine ramen en veel schilderwek, voornamelijk trompe l’oeuil, werkelijk heel knap en suggestief gedaan.

Trompe l’oeuil? Wikipedia zegt: Een Trompe-l'oeil is een afbeelding in de beeldende kunst waarbij opzettelijk een optische illusie is gecreëerd. Trompe-l'oeils zijn vooral bekend in de schilderkunst als schildertechniek waarbij de illusie van driedimensionale objecten of ruimte wordt gecreëerd door een uitermate realistische en gedetailleerde manier van schilderen. Het woord trompe-l'oeil is Frans en betekent letterlijk "bedrieg het oog", ofwel gezichtsbedrog.

Füssen is een oud stadje. Al in de 15e eeuw vChr woonden er Keltische stammen. Daarna kwamen de Romeinen. De Benedictijner Abdij werd in de 8e eeuw gesticht en het Hohe Schloss dateert van de 13e tot de 16 eeuw. Het Hohe Schloss was de voormalige zomerresidentie van de Augsburger vorstbisschoppen. En al dat moois zien wij vandaag op dat kleine stukje voetgangersgebied naast de groenkolkende rivier de Lech.
Het weer is prachtig en het is niet al te druk. Uit de kerk komt een kleine trouwstoet en bij het kasteel fotograferen drie Oost-Aziaten alles wat los en vast zit.
Als we langs Hotel Restaurant Ludwig lopen, wordt daar net het terras geopend. Warme Küche vanaf 11.30 uur, dat spreekt ons wel aan, dus maar gauw gaan zitten aan een van de tafeltjes in de schaduw. De enorme kaart op A3-formaat, 2 cm dik en in rood linnen gebonden laat me het water in de mond lopen: allemaal lokale, of zijn minst: Beierse gerechten. Een keur aan schnitzels van de bekende kalfs- en varkensschnitzel, uiteraard van kalfs- en rundvlees, via de Jägerschnitzel, met vlees van… tot de Ludwigschnitzel en hierbij durf ik niet eens na te denken waar dat vlees vandaan komt. Maar vooruit, we nemen de gok en bestellen de Ludwigschnitzel. Het blijken twee enorme lappen vlees te zijn op een berg gebakken aardappeltjes met spekjes. Het gaat hier om heerlijk zacht jong vlees (kalf? varken?) en ik ben gerustgesteld. Tussen vlees en gebakken ei ligt een laag gloeiendheet gekruide saus. Misschien verwijst die wel naar koning Ludwig II die het kasteel Neuschwanstein liet bouwen: die was ook nogal heetgebakerd, vanwege een psychische aandoening. Twee grotelappen vlees… als Ludwig dit iedere week een paar keer bestelde, zou er geen kalf of varken meer overgebleven zijn in heel Beieren. Trouwens, over Beiers eten gesproken: je kunt beter geen vegetariër zijn of van kleine porties houden. De prijzen zijn wel klein. En ook daar houden wij van.
Er zijn hier ook diverse winkels met Beierse klederdracht, ook voor kinderen. En ook ben ik al een Army shop tegengekomen, met een keer aan wapentuig in de etalage. Echt iets voor mijn schoonzoon! Ik zal hem eens tippen (bij dezen gedaan).
Net als we het Marktpleintje naderen, horen we getoeter. Vier Alpenhoornblazers staan zich de longen uit het lijf te blazen, echt heel leuk om te zien. Het schijnt behoorlijk wat oefening te vergen om sowieso een toon uit zo’n ding te krijgen, laat staan een melodie, maar hun lukt het.
Dan zoeken we de auto weer op en via de Augsburger Strasse, met links de Bestattungsdient (Uitvaartonderneming) en Bike Shop in één pand (logisch: beginnen beide met de letter B) vinden we weer snel de weg terug naar Weissensee.
Richting Oostenrijk en Italië hangen woeste wolkenformaties en in de loop van de middag verandert het weer bij ns ook van zonnig en behoorlijk warm, in bewolkt en kil, en weer omgekeerd. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat we vanavond nog wel een buitje kunnen krijgen, maar dat is geen probleem: onze toeristische dag zit erop en we hebben het heerlijk gehad.