zondag 11 juni 2023 Rustdag en Saloberalm

Kort verslag i.v.m. zondag

Vandaag heb ik eigenlijk niet zoveel te melden, of het zou de wandeling vanaf de Alatsee (is al eerder voorbijgekomen: Hitlers goud?) naar de Saloberalm moeten zijn.
In de middag wagen we het erop. Er hangen behoorlijk wat wolken, waaronder enkele heel donkere, maar volgens Buienradar blijft het droog.
Het blijkt toch nog een behoorlijke wandeling berg-op te zijn. De laatste 50 meter gaan over Oostenrijks grondgebied. Prachtige vergezichten hier. Aan de andere kant van de bergketen waar we tegenaan kijken, hebben we afgelopen vrijdag gereden: Tannheimertal. De Lechtaler Alpen liggen er woest bij. De Zugspitze is niet te zien: die ligt in de wolken, maar via een infozuiltje aan de kant van de weg, krijg je een aardig idee van wat je onder ideale condities zou moeten zien. We zijn vandaag niet de enige die deze wandeling maken. Er zijn gezinnen met klein grut wat bergopwaarts huppelt, alsof er geen helling bestaat. Ook nogal wat fietsers/mountainbikers met een enorm lage versnelling: veel tandjes dus op de tandwielen.
Op het terras van de Saloberalm is het gezellig druk: niet te vol, en ook geen storende muziek.
De terugweg is lastiger voor heupen, knieën en kuiten, maar ongedeerd bereiken we de auto.
En vanavond maak ik nasi. Lekker!

Wat het weer betreft: in NL geldt een hitteprotocol, maar dat is hier nog niet nodig Temperaturen liggen zo bij de 22 graden, zonder wind. Heerlijk wandelweer.